۱۳۸۶/۰۶/۲۸

خاطره


هرنمایشی روزی تمام می شود . همه ی کسانی که در
آن نقش داشته اند یکی بعد از دیگری می روند . صحنه
خالی می شود . تماشاگران می روند و در سالن نمایش
کسی نمی ماند . نه بازیگری ، نه تماشاگری و نه قصه ای
یک روز هم سالن نمایش را می کوبند و از بین می برند
از تمام نمایش ها و قصه ها ، زمین بایری می ماند که
حافظه ای ندارد . سرنوشت زمین بایر....؟ خدا می داند
خاک بی حاصل خاطره ای ندارد . وبدون خاطره ، جهان
وجود نخواهد داشت