۱۳۸۸/۰۹/۲۲

کابوس





وقتي با بدترين کابوس هايه خودمون رو به رو ميشيم

: انتخاب هامون کم ميشه

بجنگيم يا فرار کنيم

ما اميدواريم که قدرت مقابله با ترس هامون رو داشته باشيم
اما گاهي اوقات ما زير حرفهامون ميزنيم و فرار ميکنيم

اگه باز هم کابوس هامون تعقيبمون کردن چي؟

بعدش کجا ميتونيم پنهان بشيم؟




۱۳۸۸/۰۵/۱۰

به یاد خسرو گلسرخی


بیشتر هم نسل های من چیزهایه کمی از خسرو گلسرخی میدونن
اما خیلی از ما فیلم دادگاه گلسرخی رو دیدیم،دیدیم که چطور باشهامت
تویه اون بیدادگاه تمام حکومت رو به چالش کشید،خسرو از مرگ نترسید
وتمام فرق ماجرا همین بود
من اصلا قصد ندارم که از آقایان ابطحی و عطریانفر انتقاد یا دفاع کنم
من نمیدونم که اونها تحت چه شرایطی این حرفها رو زدند
نمیخوام درباره درست یا غلط بودن حرفهاشون هم نظر بدم
فقط میخوام به عنوان یک هموطن به یاد خسرو سکوت کنم

۱۳۸۸/۰۴/۱۸

رسم غریبی است این بودن و این ماندن


بوي مرگ از هر سو ، شامه نوازت مي شود . ستاره ها چه بي صدا و عاشقانه ميميرند
برگهاي زرد زير پاهايمان به هبوط ميپيوندند ، در حالي که فرياد خش خش آنها را ميشنويم
اما نميفهميم ... نميدانيم ... نميبينيم
سالهاست که کور شده ايم .... قرنهاست که کر شده ايم .... حتي صداي
تپش قلب خويش را از ياد برده ايم . سالهاست که قلب را انکار کرده ايم و در سر
زندگي ميکنيم.... سالهاست که بودن را با ماندن اشتباه گرفته ايم

۱۳۸۸/۰۳/۱۴

انتخاب

سلام
انتخاب خیلی سخت میشه وقتی گزینه های کمی رو به روت بزارن
اما باز خوبه که میدونم که به کی میخوام رای ندم ، شاید این دلیل اصلیم باشه
برایه شرکت در این دوره از انتخابات ،نمیشه که بی تفاوت بود
بین انتخاب موسوی و کروبی مردد موندم
قلبم با موسوی یه و عقلم با کروبی
فکر میکنم بزرگترین مزیت کروبی تیم قویی هست که حمایتش میکنن
و موسوی..................فکر کنم تا حال بیشتر به هیجانش فکر کردم
امیدوارم جوگیر نشم 

۱۳۸۸/۰۱/۲۰

 مدتهاست که چیزی برای گفتن ندارم
امید وارم حرفام رو پیدا کنم
تا اون موقع خدا نگهدار